"ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΩ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ"

Αρχική » 2014 » Νοέμβριος

Monthly Archives: Νοέμβριος 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΚΟΙΝΣΕΠ «Ανακυκλώνω στην πηγή»

Σε θετική κατεύθυνση το πρόγραμμα της δημοτικής αρχής για την διαλογή των απορριμμάτων στην πηγή.

 

Χαιρετίζουμε με ικανοποίηση την χτεσινή τοποθέτηση της δημοτικής αρχής στο δημοτικό συμβούλιο με την εισήγηση του αντιδήμαρχου κ.Κορδά, για την υιοθέτηση της αναγκαιότητας-και μόνης λύσης, ανακύκλωση των απορριμμάτων με διαλογή στην πηγή.

 

Εμείς σαν Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Ανακύκλωσης στην πηγή, έχοντας ήδη προχωρήσει σε ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή εκατόν πενήντα έξη (156) τόνων χαρτιού, πλαστικού και αλουμινίου το τελευταίο δεκάμηνο (που κατά 60% θα πήγαιναν στην Ξερόλακκα) εκτιμάμε σαν θετικό βήμα την απόρριψη της δημιουργίας φαραωνικών εργοστασίων και την βούληση που εξήγγειλε η δημοτική αρχή για σύστημα ανακύκλωσης και κομποστοποίησης.

 

Σε κάθε περίπτωση καλούμε τους πολίτες να στηρίξουν και να συμμετέχουν στην προσπάθεια διεκδίκησης των απαραίτητων πόρων για την υλοποίηση του εγχειρήματος γιατί όπως πολύ σωστά είπε ο δήμαρχος κ.Πελετίδης «για το εργοστάσιο υπάρχουν 25 εκατομμύρια ευρώ, για τον δικό μας σχεδιασμό δεν υπάρχουν?».

 

Οι πολίτες της πόλης και το αχαικό περιβάλλον μόνο να κερδίσουν έχουν από αυτήν την επιλογή ενώ οι μόνοι που χάνουν είναι τα ιδιωτικά συμφέροντα και οι εκπρόσωποί τους.

 

Καλούμε επίσης την δημοτική αρχή να στηρίξει τις ουσιαστικές συνεταιριστικές  προσπάθειες ανακύκλωσης ώστε να απλωθούν σε όλη την πόλη και την περιφέρεια, αφού βασικός σκοπός τους (που περιλαμβάνεται και στο καταστατικό ίδρυσης) είναι να αποδώσουν στην πόλη και την κοινωνία τα έσοδα από την ανακύκλωση των απορριμμάτων.

 

Πάτρα 6/11/2014

 

ΚΟΙΝΣΕΠ «Ανακυκλώνω στην πηγή»

 

Υπεύθυνος Τύπου: Αλέξανδρος Βρακατσέλης , 6945866861.

Advertisement

Συνένετευξη με τον Παναγιώτη Χριστόπουλο ιδιοκτήτη της ΑΝΥΕΛ

«Στην Ευρώπη ο ρυπαίνων πληρώνει, στην Ελλάδα ο ρυπαίνων απλά ρυπαίνει..»
Ο Παναγιώτης Χριστόπουλος είναι ο αρχαιότερος εν ενεργεία – πάνω από 30 χρόνια – ανακυκλωτής στην Πάτρα. Μας μιλάει για την ανακύκλωση:


Ερ. Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα της ανακύκλωσης στην Ελλάδα?
Π.Χριστόπουλος.: Το πιο σημαντικό είναι η έλλειψη ποιοτικού με την έννοια του καλά διαλεγμένου υλικού που φτάνει στην ανακύκλωση. Στο υλικό υπάρχουν πολλές ξένες ύλες κι αυτό απαιτεί μεγάλο κόστος για διαλογή, που προστίθεται στο κόστος της μεταφοράς. Για παράδειγμα βρεγμένο χαρτί, λερωμένα με απομεινάρια τροφής κεσεδάκια, γάλατα και κονσέρβες, πλαστικοποιημένες συσκευασίες, ετικέτες αυτοκόλλητες, tetrapack συσκευασίες με εσωτερικό αλουμίνιο κ.α. που δεν ανακυκλώνονται.
Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι η αστάθεια στις τιμές. Μετά την απίστευτη πτώση των τιμών το 2009 αρχισε μια ανάκαμψη-σταθεροποίηση μέχρι το 2013-14 λόγω της αύξησης των εξαγωγών προς Κίνα. Να σημειωθεί εδώ ότι η κακή ποιότητα του μη καλά διαλεγμένου υλικού πιέζει τις τιμές προς τα κάτω.
Το τρίτο πολύ σημαντικό πρόβλημα είναι η έλλειψη ενημέρωσης, κουλτούρας ανακύκλωσης αλλά και υποδομών που θα την δημιουργούσαν από πλευράς κράτους και φορέων. Αν συνδυαστεί και με την ασυνειδησία μερικών, αυτών που πετάνε μέχρις και ψόφια ζώα και προφυλακτικά στους μπλέ κάδους (!) τότε η εικόνα είναι εικόνα σχεδόν σαμποτάζ.


-Ερ. Τι φταίει για την χαμηλή ανακύκλωση? Ποιος είναι ο όγκος τελικά που ανακυκλώνεται?
-Π.Χριστόπουλος.: Το σύστημα των μπλε κάδων, όπου ο καθένας ρίχνει ότι θέλει, κάνει τη ζημιά. Όταν ξεκινήσαμε το 1994-95 με τον αντιδήμαρχο κ.Κασίμη που μαζί με τον Ανδρέα Τριανταφυλλόπουλο ήταν παθιασμένοι με την ανακύκλωση, τοποθετήσαμε μπλε κάδους – και κίτρινους για το αλουμίνιο – πιλοτικά σε σχολεία, όπου η περισυλλογή γινόταν περίπου κάθε 15 ημέρες – με καλύτερο σχολείο αυτό της Κύπρου και Δοιράνης. Στο τέλος του έτους δινόταν επιβράβευση μιας πενταήμερης εκδρομής στο καλύτερο σχολείο. Στο εμπορικό κέντρο γινόταν περισυλλογή (14.30-15.30 το μεσημέρι) δίπλα από τους κάδους των απορριμάτων με ειδικό απορριματοφόρο, όπου μαζεύαμε 1,5 τόνο την ημέρα (!) διαλεγμένου υλικού. Για να συμβεί αυτό οι οδηγίες ήταν το χαρτοκιβώτιο να τοποθετείται σπασμένο δίπλα από τον κάδο.
Η ανακύκλωση δηλαδή ήταν μια τοπική δημοτική υπόθεση με άριστα αποτελέσματα. Όταν έφυγε στο επίπεδο των μπλέ κάδων τότε φάνηκε καθαρά αυτό που λέμε «το χαρτοκιβώτιο κρύβει πολλές παγίδες» με την έννοια ότι αφέθηκαν οι δημότες να βάζουν ότι θέλουν μέσα και να το πετάνε όπως είναι στον κάδο. Αποτέλεσμα: το 50% του υλικού που μαζεύουν οι μπλε κάδοι να είναι μη ανακυκλώσιμα υλικά και να πετιέται στην Ξερόλακκα.
Προσθέστε σε αυτήν την κατάσταση και την εκτίμηση πως μόνο το 30% των ανακυκλώσιμων υλικών φτάνουν με κάποιο τρόπο στην ανακύκλωση δηλαδή το 70% (!) πετιέται και χάνεται και θα καταλάβετε σε ποιά κατάσταση βρισκόμαστε.


-Ερ. Ποιός είναι ο ρόλος του κράτους και της ΚΟΙΝΣΕΠ?
-Παν. Χριστόπουλος: Το κράτος δυστυχώς είναι αργό και γραφειοκρατικό. Οι ανακυκλωτές π.χ. δικαιούνται βάσει νόμου απαλλαγή από τον ΦΠΑ αλλά οι επιστροφές αργούν τόσο πολύ ώστε να ματαιώνουν ακόμα και την επιβαλλόμενη ανανέωση του γηρασμένου εξοπλισμού εγκαταστάσεων, φορτηγών κ.λ.π. που απορροφούν πόρους και κάνουν δαπανηρή και σε χρόνο την ανακύκλωση – δουλειές που θα γίνονταν σε 4 μήνες γίνονται σε 4 χρόνια.
Το έργο που ανέλαβε η ΚΟΙΝΣΕΠ είναι σπουδαίο και εξαιρετικά δύσκολο, σχεδόν άθλος. Αν πετύχει να ανακυκλώνουν οι Πατρινοί στην πηγή, τότε θα έχουμε άριστης ποιότητας ανακυκλώσιμο υλικό, καλύτερες τιμές, μείωση των σκουπιδιών και φυσικά αν στον Δήμο Πατρέων και στους δημότες κοστίζει σήμερα ακριβά ο τόνος σκουπιδιών με την ανακύκλωση στην πηγή το ποσό αυτό θα μειωθεί σημαντικά.

Φωτογραφία: «Στην Ευρώπη ο ρυπαίνων πληρώνει, στην Ελλάδα ο ρυπαίνων απλά ρυπαίνει..»
Ο Παναγιώτης Χριστόπουλος είναι ο αρχαιότερος εν ενεργεία – πάνω από 30 χρόνια – ανακυκλωτής στην Πάτρα. Μας μιλάει για την ανακύκλωση:
Ερ. Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα της ανακύκλωσης στην Ελλάδα?
Π.Χριστόπουλος.: Το πιο σημαντικό είναι η έλλειψη ποιοτικού με την έννοια του καλά διαλεγμένου υλικού που φτάνει στην ανακύκλωση. Στο υλικό υπάρχουν πολλές ξένες ύλες κι αυτό απαιτεί μεγάλο κόστος για διαλογή, που προστίθεται στο κόστος της μεταφοράς. Για παράδειγμα βρεγμένο χαρτί, λερωμένα με απομεινάρια τροφής κεσεδάκια, γάλατα και κονσέρβες, πλαστικοποιημένες συσκευασίες, ετικέτες αυτοκόλλητες, tetrapack συσκευασίες με εσωτερικό αλουμίνιο κ.α. που δεν ανακυκλώνονται.
Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι η αστάθεια στις τιμές. Μετά την απίστευτη πτώση των τιμών το 2009 αρχισε μια ανάκαμψη-σταθεροποίηση μέχρι το 2013-14 λόγω της αύξησης των εξαγωγών προς Κίνα. Να σημειωθεί εδώ ότι η κακή ποιότητα του μη καλά διαλεγμένου υλικού πιέζει τις τιμές προς τα κάτω.
Το τρίτο πολύ σημαντικό πρόβλημα είναι η έλλειψη ενημέρωσης, κουλτούρας ανακύκλωσης αλλά και υποδομών που θα την δημιουργούσαν από πλευράς κράτους και φορέων. Αν συνδυαστεί και με την ασυνειδησία μερικών, αυτών που πετάνε μέχρις και ψόφια ζώα και προφυλακτικά στους μπλέ κάδους (!) τότε η εικόνα είναι εικόνα σχεδόν σαμποτάζ.
Ερ. Τι φταίει για την χαμηλή ανακύκλωση? Ποιος είναι ο όγκος τελικά που ανακυκλώνεται?
Π.Χριστόπουλος.: Το σύστημα των μπλε κάδων, όπου ο καθένας ρίχνει ότι θέλει, κάνει τη ζημιά.  Όταν ξεκινήσαμε το 1994-95 με τον αντιδήμαρχο κ.Κασίμη που μαζί με τον Ανδρέα Τριανταφυλλόπουλο ήταν παθιασμένοι με την ανακύκλωση, τοποθετήσαμε μπλε κάδους - και κίτρινους για το αλουμίνιο - πιλοτικά σε σχολεία, όπου η περισυλλογή γινόταν περίπου κάθε 15 ημέρες - με καλύτερο σχολείο αυτό της Κύπρου και Δοιράνης. Στο τέλος του έτους δινόταν επιβράβευση μιας πενταήμερης εκδρομής στο καλύτερο σχολείο. Στο εμπορικό κέντρο γινόταν περισυλλογή (14.30-15.30 το μεσημέρι) δίπλα από τους κάδους των απορριμάτων με ειδικό απορριματοφόρο, όπου μαζεύαμε 1,5 τόνο την ημέρα (!) διαλεγμένου υλικού. Για να συμβεί αυτό οι οδηγίες ήταν το χαρτοκιβώτιο να τοποθετείται σπασμένο δίπλα από τον κάδο. 
Η ανακύκλωση δηλαδή ήταν μια τοπική δημοτική υπόθεση με άριστα αποτελέσματα. Όταν έφυγε στο επίπεδο των μπλέ κάδων τότε φάνηκε καθαρά αυτό που λέμε «το χαρτοκιβώτιο κρύβει πολλές παγίδες» με την έννοια ότι αφέθηκαν οι δημότες να βάζουν ότι θέλουν μέσα και να το πετάνε όπως είναι στον κάδο. Αποτέλεσμα: το 50% του υλικού που μαζεύουν οι μπλε κάδοι να είναι μη ανακυκλώσιμα υλικά και να πετιέται στην Ξερόλακκα.
Προσθέστε σε αυτήν την κατάσταση και την εκτίμηση πως μόνο το 30% των ανακυκλώσιμων υλικών φτάνουν με κάποιο τρόπο στην ανακύκλωση δηλαδή το 70% (!) πετιέται και χάνεται και θα καταλάβετε σε ποιά κατάσταση βρισκόμαστε.
Ερ. Ποιός είναι ο ρόλος του κράτους και της ΚΟΙΝΣΕΠ?
Το κράτος δυστυχώς είναι αργό και γραφειοκρατικό. Οι ανακυκλωτές π.χ. δικαιούνται βάσει νόμου απαλλαγή από τον ΦΠΑ αλλά οι επιστροφές αργούν τόσο πολύ ώστε να ματαιώνουν ακόμα και την επιβαλλόμενη ανανέωση του γηρασμένου εξοπλισμού εγκαταστάσεων, φορτηγών κ.λ.π. που απορροφούν πόρους και κάνουν δαπανηρή και σε χρόνο την ανακύκλωση – δουλειές που θα γίνονταν σε 4 μήνες γίνονται σε 4 χρόνια.
Το έργο που ανέλαβε η ΚΟΙΝΣΕΠ είναι σπουδαίο και εξαιρετικά δύσκολο, σχεδόν άθλος. Αν πετύχει να ανακυκλώνουν οι Πατρινοί στην πηγή, τότε θα έχουμε άριστης ποιότητας ανακυκλώσιμο υλικό, καλύτερες τιμές, μείωση των σκουπιδιών και φυσικά αν στον Δήμο Πατρέων και στους δημότες κοστίζει σήμερα ακριβά ο τόνος σκουπιδιών με την ανακύκλωση στην πηγή το ποσό αυτό θα μειωθεί σημαντικά.